Fietstocht Veluwe en IJssel
Nadat ik gisteren een kleine 70 kilometer door Flevoland had getoerd, stond vandaag de oostelijke kant van het Veluwemeer op het programma. Vanuit Harderwijk zou ik via Nunspeet naar Elburg gaan en van daar via de IJssel weer zuidelijk richting Apeldoorn. Om zo dwars een oversteek te maken over de Veluwe om weer in Harderwijk uit te komen. Afhankelijk van de benen had ik 110 tot 125 kilometer op de planning staan. Maar eerst was het tijd voor een stevig ontbijt in mijn B&B Onder de dekens, waar ik een goede nacht had gemaakt en weer op tijd was opgestaan.
Na het ontbijt en het voorbereiden van de tocht, ging ik na het uitchecken richting auto waar ik mijn fiets nog in had liggen. Ik stond redelijk veilig op P1 in Harderwijk dus durfde dat wel aan. Ik mocht van de eigenaar van het B&B die dag de auto op P1 laten staan met de vergunning van hen. Fijne service toch! Toen de bidons in de fiets, de repen en ander voedsel in de rugzakjes en nog even de route instellen, klaar om te gaan… maar helaas, het laden van mijn strava route op de wahoo lukte niet. Gezien de eerste indruk van mijn fysieke gesteldheid had ik de 110 km route geladen, maar helaas pakte hij hem dus niet. Dan maar de 120km route erin zetten, dat lukte wel. Alleen die had ik ooit eens gemaakt vanaf een ander startpunt. Dus eenmaal bij het eindpunt zou ik hem dus even opnieuw moeten starten. Na al dat gehannes, kon ik dan eindelijk op weg, een matige noordenwind, dus langs het Veluwemeer had ik de wind tegen. Maar joh, de dag ervoor had ik eenzelfde wind in het vlakke Flevoland en ook in mijn eigen provincie Groningen ben ik wel wat gewend.
Vanaf P1 vertrok ik een stukje richting A28 / Ermelo om voor het spoor het fietspad richting Hierden en Nunspeet te nemen. Dit fietst fijn langs het spoor zonder grote kruisingen en stoplichten en zo ben je snel Harderwijk uit. Via een mooie route door het bos en een stuk langs de doorgaande weg kwam ik al snel in Nunspeet uit, waar ik linksaf ging om richting het Veluwemeer te fietsen. Via mooie landelijke weggetjes met veel parken en campings links en rechts kwam ik na de plaatsen ’t Harde en ’t Loo in Wezep uit, het meest noordelijke punt van de dag. Via nog weer een mooi stuk door het bos met klimmen over de A28 en de A50 stopte ik even bij de molen in Wapenveld. Hier was ook een watertappunt en aangezien ik inmiddels een bidon leeg had liep ik naar boven om even bij te vullen… Oh ja, Corona… geen water beschikbaar, dus na een foto van de molen maar weer verder gefietst!
Vanuit Wapenveld nam ik de Kloosterweg richting de IJssel. Als je dan het bos uit en de dijk op fietst gaat er een nieuwe wereld voor je open. Een mooie open uitzicht over water en weide. Zeker met de blauwe lucht en het zonnetje was dit een mooi moment. Al gauw voelde ik de wind in de rug en zo kon ik op de dijk langs de IJssel snelheid maken en flink wat kilometers opschieten. Via de voor mij onbekende dorpen Werven, Marle en Veessen kwam ik uiteindelijk bij Welsum, waar je de pont kunt nemen naar Olst. Eerder was ik de pont naar Wijhe al gepasseerd. Een oversteek was dus ook mogelijk geweest, dat bewaar ik voor een volgende keer. Bij Welsum was het tijd om de IJssel achter me te laten en de Veluwe weer op te zoeken. Zo kwam ik via een via Oene bij Emst, waar ik bij een lokale supermarkt de bidons weer vulde en tijd had om wat koolhydraten naar binnen te werken.
Het laatste lange stuk bestond uit de route van Emst via Vierhouten, Elspeet en Staverden. Een stuk met dicht bos, prachtige heide, mooie landgoederen en de nodige hoogteverschilletjes. Omdat ik de benen al aardig begon te voelen werd het een combi van genieten en afzien. Soms dan maar even stoppen om als een toerist de nodige foto’s te maken en tegelijk de benen wat los te werken. De kramp lag namelijk op de loer.
Uiteindelijk kwam ik bij de N302 die me weer naar Hardewijk voerde. Ik had er ruim 100km opzitten en dat was voor nu meer dan genoeg. Die 10 a 15 km extra via Putten en Ermelo laat ik voor wat het is en doordat er een fietsgroepje voor mij kwam te zitten kon ik mooi even uit de wind mee voeren. Ik herstelde weer zodanig dat ik zelfs nog wat kopwerk kon doen en ik vrij gemakkelijk de fietsbrug aan het begin van Harderwijk kon trotseren. Al gauw was ik weer bij de auto en na even op adem te zijn gekomen wandelde ik naar de nabij gelegen ijszaak ’t Boerinneke om even van twee bolletjes ijs te genieten. Voldaan over de tocht verliet ik de P1 en Harderwijk om weer op naar het noorden te gaan. Ik kom nog zeker eens terug!
