Fietsen vanuit de Maurienne vallei #3
Nu dag 1 en 2 er op zitten is het tijd voor dag 3, de laatste fietsdag alweer. Tja als je 5 dagen weg bent, moet je er optimaal van genieten. Vandaag vertrekken we naar Saint-Michel-de-Maurienne, waar vandaan we de Telegraphe als opwarmer doen en daarna via Valloire een retourtje Galibier op de agenda hebben staan. Vandaag is er ook een soort van Gran Fondo en is de Galibier deels afgesloten voor autoverkeer. Dat is wel prettig zeg. Wanneer je vanuit Saint-Michel vertrekt is het echt maar een paar 100 meter vlak naar de voet van de klim. De Telegraphe overbrugt over 12 km zo’n 740 hoogtemeters en is dus een klim die goed te doen is. Na een korte afdaling staat dan de Galibier op het menu, die een keer zo zwaar lijkt dan zijn voorloper. Van 1400 meter hoogte in Valloire naar 2642 meter op de top. En daarbij nog een flinke afname in het aantal graden Celsius was de verwachting. Met enige buikkriebels begin ik dus aan de klim.
De eerste kilometers leg ik rustig af omdat ik nog totaal niet warm ben, tenminste de benen niet. We rijden met z’n drieën dan ook rustig de eerste kilometers weg. Tussendoor komen we wat andere rijders tegen, sommige sneller, anderen rijden we voorbij. Ik besluit nog een korte sanitaire stop in te lassen en verwacht de anderen later of op de top wel weer terug te zien. Aangezien de Galibier nog na deze klim komt probeer ik mezelf niet op te jutten en een rustig ritme te draaien. Dat lukt uitstekend en in dit ritme kan ik zelfs de kleine achterstand na mijn stop weer ongedaan maken op 1 van de
andere rijders uit het groepje. Ik probeer een stukje bij hem weg te rijden, maar hij hervindt zijn benen en ik kom alsnog met enige achterstand aan op de top. Hier een leuke tent, maar we besluiten niet lang te blijven. Even een foto maken en de klim na bespreken. Het is zeker geen makkelijke klim zo door het bos, maar wel een die redelijk gelijkmatig is en waar je echt wel kapot kunt gaan als je te hard van stapel gaat. We vervolgen snel de route en dalen af naar Valloire, een stukkie van een paar kilometer met niet echt spannende percentages. In Valloire stoppen we nog even om de bidons bij te vullen waarna de gang richting de laatste klim van de reis gestart wordt.
Vanaf einde dorp is het dik 17 kilometers klimmen en direct is het een stukje volle bak in de percentages. Een recht stuk met gelijk boven de 8 gemiddeld per kilometer. Daarna vlakt het een paar kilometer wat af en kan je redelijk gang maken en genieten van de omgeving. De bomen hebben plaats gemaakt voor weidelandschap en de stromende riviertjes maken het uitzicht weer mooi. De actioncam draait op volle toeren. Vanuit de voorbereiding wisten we dat na een berghut zich een bocht met een bruggetje zou bevinden en daarna zou het echt beginnen. We fietsen met zijn 2 richting de berghut en zien hem in de verte opdoemen, nummer drie van de groep zit een klein stukje achter ons. Dan komen we over het bruggetje en knallen de percentages van 9 naar 11 a 12 procent. Mijn benen vinden het ritme en de namen van bekende renners die massaal op de weg gekalkt zijn motiveren me om deze berg zonder kramp en zonder pauze uit te gaan rijden. Ondertussen een primeur omdat ook de andere klimmer het even zwaar lijkt te hebben en moeite heeft mijn tempo te volgen, maar gelukkig kunnen we samen verder naar boven. De weg slingert zich langzaam naar boven, de zon schijnt lekker en benen draaien een stabiele cadans. Het uitzicht is wederom fraai en er zijn behoorlijk wat andere fietsers aan het klimmen en dalen. De afgesloten weg voor de granfondo lijkt weer open te zijn, omdat de nodige auto’s en motoren aan het afdalen zijn.
Gestaag leggen we de kilometers richting de top af en ondertussen halen we ook de wat oudere dame in die we op dag 1 op de Chaussy al hadden ontmoet. Diep respect dat iemand op zo’n leeftijd nog zulke beklimmingen succesvol aflegt. En zoals later op de top blijkt ook nog onder voor haar bijzonder zware omstandigheden. Wanneer we richting de laatste kilometers gaan, moet ik toch een klein gaatje tot mijn fietsmaatje laten vallen, maar niet meer dan 100 meter. Vlak voor de tunnel die bedoeld is voor doorgaand autoverkeer slaan we af richting de top. Het wordt er al een stuk drukker, ook met fotografen die de deelnemers van de toertocht op de gevoelige plaat vast leggen. De sneeuw ligt metersdik aan de zijkanten van de weg en het wordt nu wel echt koud. Ik heb er echter geen last van en zweep mezelf op om die laatste paar kilometers die wel erg steil zijn af te leggen. De verlossende witte streep ga ik dan steunend en kreunend over. Wat is het koud op de top, maar wat een gezellige drukte. We kunnen voor een klein deel gebruik maken van de voorzieningen van de toertocht en dan is het warm aankleden voor de afdaling. We hebben nog even de tijd om van het uitzicht te genieten omdat we nu toch wel even moeten wachten tot het laatste lid van ons groepje binnen is. Dat geeft tijd om en na te denken over de prestatie die ik hier mocht leveren, maar ook aan de gevaarlijk ogende afdaling en eenmaal in Valloire nog weer het klimmetje om de Telgraphe weer terug over te komen. Nou ja dat is later zorg, eerst maar es veilig beneden komen.
Gelukkig geen lastige haarspeldbochten, maar met het open ravijn en de drukte op de weg is het toch rustig aan afdalen. Het tweede gedeelte richting Valloire na het beruchte bruggetje en de berghut, daar kan het gas dan wel echt weer open. Als ik dan ingehaald wordt door een Franse lichtgewicht, besluit ik om die kilootjes die ik nog extra in de pocket (of pokkel) heb in te zetten om toch net even eerder beneden te zijn dan hij. In het dorp nemen we bij een vaag cafe een cappuccino, vaag omdat de tent tijdelijk dicht ging terwijl we er nog zaten en dus de vraag kregen of we zelf even konden afruimen… Dan beginnen we aan de terugweg met dat kleine klimmetje en de afdaling door het bos richting Saint-Michel. De klim valt me zwaar, het dalen gaat nog redelijk. Ik ben blij als we in Orelle aankomen en onder het genot van bier en chips nog een WK wedstrijdje kunnen meepakken.
Wat weer een topdag was dit. Gaaf!! Volgend jaar weer!!
