Fietsen in de Ardèche: beklimming naar Berzème (D7) en Côté du Baron
Vandaag ga ik voor de derde keer fietsen in de Ardèche en opnieuw staat er een andere route op de planning. Voor de verandering ga ik vanaf de camping eens linksaf en dan vanuit Saint-Jean-le-Centenier naar het noorden over de D7 naar Berzème om via de stad Privas weer terug te gaan. Dat houdt in dat ik een deel over dezelfde weg zal klimmen en ook weer afdalen. De lange afdaling die ik in mijn tweede fietsdag heb gedaan, ga ik vandaag omhoog fietsen en op de terug weg pak ik de Côté du Baron mee. Ik heb me op de laatste klim voorbereid via de website van klimtijd. Ik vind hier de volgende tekst: de beklimming van de Côté du Baron is 8 kilometer lang en overbrugt met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.8% een hoogteverschil van 545 meter. De klim ligt in de Ardèche met een steilste stuk van 13.4%. De eerste 4,5 kilometer hebben een gemiddelde van 9.3%, daarin zit hem dus de uitdaging.
Na een stevig ontbijt zit ik deze zondagochtend rond half 10 op mijn fiets en rijd ik rustig naar Saint-Jean. Ik begin me na een week al redelijk vertrouwd te voelen op de wegen hier. Zodra ik de camping afrij heb ik al direct percentages in de plus op mijn GPS staan en dat zal ook nog wel even zo blijven. Ik slinger door het dorp heen en ook na het dorp is de weg de eerste kilometers niet vaak recht. Het eerste deel van de D7 beklimming is zo’n 2 kilometer met 5 procent gemiddeld. De percentages wisselen zich af tussen de 4 en 6, echt steil wordt het hier niet. Het open stuk na het dorp gaat over in bosgebied en de percentages van dit deel gaan naar 8% gemiddeld. Gelukkig is dit weer niet meer dan 2 kilometer het geval. Het is in de ochtend al behoorlijk warm en terwijl ik mezelf naar boven puf, dalen er hele pelotons met lokale fietsers af en wordt ik met regelmaat vriendelijk begroet. Groepen met fietsers van diverse leeftijden kom ik tegen en het is mooi om te zien dat hier ook hele fietsclubs in het weekend actief zijn. Na een dubbele haarspeld verlat ik het bos en ga ik verder met een lange en open klim van zo’n 4% gemiddeld naar Berzème. Als ik links kijk zie ik het rotsachtige gedeelte van de Ardèche en rechts zie ik in de verte de Rhone en Montelimar met de grote fabriekspijpen. Ik ben niet bijster onder de indruk van de beklimming van deze D7, afdalen was toch leuker. Na Berzème klim ik nog een klein stukje door en na het gehucht Taverne kom ik op de splitsing van de D7 en de D299. De D7 brengt me weer naar de top van de ‘Col du Benas’, maar die laat ik links liggen en neem ik de D299 die me via Rochessauve naar Alissas brengt.
De eerste kilometers op de D299 lopen nog wat vals plat omhoog en als ik daar het hoogste punt bereik stop ik even voor een foto van het uitzicht. De bergen in de verte zijn waarschijnlijk nog verder weg dan ik denk. Ik begin aan een leuke afdaling langs weide, stukjes bos en door dorpjes. Onderweg groet ik ook vriendelijk naar wat klimmende tegenliggers. Ik kom vrij vlot in Alissas aan en daar ga ik linksaf richting Privas. Bij de rotonde buiten Alissas neem ik de D2 naar Privas, een drukke doorgaande weg met gelijk een flinke klim. Hier had ik beter de rotonde half rond kunnen nemen om wat rustiger richting Privas te kunnen rijden. Nu volg ik de D2 en kom ik opnieuw bij een rotonde. Hier ligt links een McDonalds en daar begint ook een nieuw fietspad. Omdat ik niet precies weet of dit fietspad me naar de voet van de Côté du Baron brengt blijf ik nog even de D2 volgen. Opnieuw een rotonde en ik moet hier even stoppen om Google Maps te raadplegen. Deze route heb ik namelijk in Nederland niet voorbereid en ik weet niet of ik nu bij deze rotonde links moet of recht door. Links lijkt namelijk een vaag industrieterrein te zijn met een tuincentrum en een bouwbedrijf en niet de start van een zware klim. Toch ben ik op het juiste punt en na een hapje eten en een extra rondje om de rotonde om vaart te maken begin ik aan de Baron.
De klim begint direct met flinke percentages die tussen de 9 en 11% variëren. Na de eerste bocht zit een andere fietser aan de kant en hij roept wat in het Frans naar me. Ik ben bang dat ik het kan vertalen met iets van ‘Sterkte kerel’. De eerste haarspeld bevindt zich nog binnen de bebouwde kom en gaan de percentages al naar 13%. De website klimtijd had niet gelogen over die 13%, maar als ik dan ruim 15% op mijn GPS zie staan krijg ik het toch wat benauwd. De temperatuur helpt daar ook flink aan mee. Mijn benen verzuren flink en ik moet ook echt even stoppen om wat water te drinken. Ik laat me echter niet kisten en ga gauw verder. Elke meter is zwaar en de benen doen pijn, maar het lukt me nu wel te blijven fietsen. De percentages zakken af naar 10 tot 12%, maar ook dat blijft fors. Als ik wat wandelende ATB-ers inhaal krijg ik weer wat lucht en als de percentages verder zakken naar 8 tot 10 procent lukt het me vol te houden. Gelukkig vlakt de weg inderdaad na 4,5 kilometer wat af, maar na zo’n flinke inspanning is ook 4 tot 6 % nog best zwaar. De laatste kilometers met gemiddeld 2 procent zijn dan welkome kilometers, maar omdat het beste er wel af is ben ik toch blij als ik de top bereik en weer op de D7 aankom. De afdaling is inmiddels bekend, maar door de vermoeidheid doe ik het iets rustiger aan dan de eerste keer dat ik de D7 naar beneden ben gegaan.
Na ruim 52 kilometer kom ik weer op de camping terug en besluit ik dat ik deze Baron voor het eerst én voor het laatst gefietst heb deze vakantie. Ik heb immers ook vakantie 😉
