Col du VAM – de berg van Drenthe –
In 2017 fietste ik voor het eerst de toertocht versie van de ronde van Drenthe. Dit als eerste tocht van het seizoen in voorbereiding op het rijden van de Amstel Gold Race. Een van de uitdagingen in deze toertocht was destijds het beklimmen van de ‘VAM-berg’. De beklimming van deze afvalberg kon alleen tijdens deze tocht gedaan worden, omdat de afdaling ervan over het terrein van het afvalverwerkingsbedrijf liep. De beklimming was een korte maar steile klim van een paar honderd meter met een percentage tot maximaal zo’n 10 procent. Doordat deze klim in de toertocht is opgenomen, was ik toen niet de enige die deze klim op ging. Je had niet alleen rekening te houden met de andere deelnemers, maar ook met toerfietsers en handbikers. Niet heel ideaal, maar toch een leuke ervaring die de toertocht een mooi extraatje geeft.
Door het afvalbedrijf, de provincie en andere partijen is deze afvalberg echter omgeturnd tot een heuse col. Sinds 19 oktober 2018 is de VAM-berg opengesteld voor dagelijks gebruik tussen zonsopgang en zonsondergang. Er is een parcours aangelegd voor de racefiets, maar ook met de ATB kan je er terecht. Doordat de beklimmingen eenrichtingsverkeer zijn, hoef je geen rekening te houden met afdalende tegenliggers, wat erg fijn is.
Het fietsparcours bestaat uit drie klimroutes en één afdaling. De routes op de VAM-berg zijn in totaal 2100 m lang en hebben een gemiddeld stijgingspercentage van 10%. Op de meest noordelijke route kun je uiteindelijk kiezen om het asfalt te blijven volgen of linksaf te slaan en verder over een keienstrook met een stijgingspercentage van 15% naar boven te kruipen. Dus eigenlijk zijn er 4 varianten waarin je naar boven kunt.
Sinds oktober 2018 zag ik de ‘Col du Vam’ regelmatig voorbij komen op Strava met mooie foto’s alsof het daadwerkelijk een hoge col in de bergen is. Mijn nieuwsgierigheid was dus wel gewekt om hier een keer uitgebreid te gaan fietsen. In de weekenden schijnt het er vooral met mooi weer erg druk te zijn, maar doordat ik de luxe had van een maand geen detacheringsopdracht besloot ik op een woensdagmorgen in maart richting Wijster te rijden om deze Col eens te onderzoeken. Dus de fiets achterop de auto (enkele afstand is ruim 63km) en gauw op weg. Via de website van de Col du VAM is een aantal goede parkeermogelijkheden en aanrijdroutes beschikbaar. Ik twijfelde tussen het parkeren bij GreenPlanet naast de afslag Pesse (A28) of dichtbij de Col op de P bij kiosk het Blinkerdje. Ik koos voor het laatste en kwam aan bij een lege parkeerplaats en een gesloten kiosk. Maar goed, meer dan een plaatsje voor mijn auto had ik ook niet nodig. Hoewel het bij mooi weer of een groter gezelschap wel lekker is om vooraf, tussendoor of na afloop daar wat te gaan drinken.
Nadat ik mijn voorbereidingen had getroffen, inclusief montage van de actioncam op mijn fiets, begon ik aan mijn tocht. Ik besloot eerst een rondje door het naastgelegen dorp Drijber te doen om even wat kilometers warm te draaien. Het voordeel van parkeren bij de GreenPlanet is wel dat je een kilometer of negen kunt opwarmen voor je aan de voet van de klim bent. Nu kwam ik na een kilometer of 4 al bij de voet van de oorspronkelijke klim uit de ronde van Drenthe (0,3km en 9,2% gemiddeld). Ik probeerde gelijk maar volle bak naar boven te gaan en merkte gelijk dat NoordWest kracht 6 tegen in Groningen iets anders is dan asfalt dat met 10% stijgt. Eenmaal boven moest ik dus ook even uitpuffen. Ik nam geen tijd om foto’s te maken, dat kon later nog wel. Ik nam de afdaling om een eerste volle ronde buitenom te maken. De daling verliep lekker en door onderaan de afdaling laat te remmen kan je ook nog wat aan je haarspeldbochten-techniek werken. De route om naar de noordelijke klim bevat nog een klein klimmetje om het geheel niet helemaal vlak te laten zijn. Daarna de noordelijke klim gedaan (0,5km 6,7%) en hier de kasseienstrook maar even links laten liggen. De noordwestelijke wind hielp me niet mee om makkelijk boven te komen, maar het uitzicht dan weer wel. Het heeft volgens mij wel iets van de Mont Ventoux, zo’n berg in een verder platte omgeving. Eenmaal weer op de top nam ik het rondje binnendoor, dus na de afdaling weer richting start, maar vlak daarvoor op de T splitsing weer linksaf omhoog. Deze klim (0,3km 7,1%) plat na een steil begin sterk af en je komt niet op de top uit, tenzij je een stuk van de afdaling die wel voor tweerichtingsverkeer open is neemt. Maar om het rondje af te maken koos ik ervoor om eerst af te dalen en dan via de noordelijke klim en de kasseien naar de top te gaan. Toen was het tijd voor wat foto’s en daarna wat herhalingsoefeningen met af en toe een paar kilometer vlak linksom door het dorp Drijber of rechtsom om het hele afvalbedrijf Attero heen.
Uiteindelijk heb ik er 36 kilometers rond gefietst, maar ik merkte dat ik moeite had om de auto op te zoeken. De tijd was op, maar hier klimmen werkt wel verslavend. Als je toch eenmaal bij de ‘Col du VAM’ bent wil je er ook zo vaak als mogelijk op en af en natuurlijk ook steeds sneller. Toch besloot ik wijs naar de auto te rijden, mijn fiets weer op de drager te zetten en bij het verlaten van de P vriendelijk te zwaaien naar de uitbaters van de kiosk, die inmiddels begonnen waren met het terras klaar te maken voor het zomerseizoen. Dus tot gauw!!
Het videoverslag is te vinden op Youtube. De beeldkwaliteit is niet heel erg goed helaas, maar het geeft een indruk als je er wat door heen spoelt.
